Opgeladen en weer gaan!
Het flesje is gevuld met het magnetische zwarte zand van Ureki, een badplaats in Georgië. Het flesje heeft een plekje gekregen bij de andere flesjes!
Een luxeprobleem
Je ziet het goed: een leeg wijnflesje! Je zal je vast afvragen wat dit met de titel van deze blog te maken heeft. Want een leeg wijnflesje is wel een probleem, maar of het een luxeprobleem is, is natuurlijk de vraag. Maar voor ons eigenlijk wel. Van al onze reizen nemen wij zand mee en doen dit in een klein flesje. Zie het als herinnering van de mooie plekken op de aarde waar wij mochten genieten. We hebben al behoorlijk wat flesjes mogen vullen maar nu hadden we nog steeds een lege. En we wisten maar niet met welk zand we dit zouden gaan vullen. En dat was echt een luxeprobleem: op vakantie kunnen gaan, maar gewoonweg niet weten waar je naar toe wilt. Wegens een aankomende verbouwing wilden we namelijk niet te lang, niet te ver, maar wel graag cultuur, natuur maar ook zon, zee en strand zien. Een combinatie waar we behoorlijk voor moesten zoeken maar het is gelukt: Georgië. Na het zien van Wie is de Mol 2018 was ik al geboeid door dit land. En nu ik me er nog meer in verdiept heb, kan ik niet wachten om te vertrekken. Even lekker eruit, nieuwe herinneringen maken en gewoon het werk 'het werk' laten. De afgelopen maanden zijn niet altijd makkelijk geweest, maar ik kijk er positief op terug. Desalniettemin vind ik wel dat we een mooi reisje verdiend hebben :) !
Vakantie! Of toch nog niet helemaal?
Het is maandag en ik ben thuis. Het lijkt dan ook wel op vakantie. Alhoewel ik lekker uitgeslapen heb, heb ik toch al wat uurtjes achter de computer gezeten. Ondanks dat de scholen waar ik de laatste maanden actief ben geweest nu vakantie hebben, heb ik nog volop werk te doen. Maar het is heerlijk om bezig te zijn voor mijn eigen bedrijf, dus je hoort me zeker niet klagen. Daarnaast heb ik vorige week bepaalde opdrachten afgerond en de feedback die ik ontving, was erg positief! Erg fijn dat mijn inzet voor het onderwijs gewaardeerd wordt. Niet alleen met woorden, maar ook met bloemen, flessen wijn, snoepgoed en kaartjes! En een heuse paraplu met regendruppels, waarop elk kind iets had geschreven. Leuk om zo in het 'zonnetje' gezet te worden!Ondanks dat ik geen directe opdracht heb voor de aankomende weken, heb ik wel al afspraken staan wat wellicht in de toekomst nieuwe opdrachten gaat opleveren. En eigenlijk is het ook wel even goed; even de tijd om het werk af te ronden, nieuwe opdrachten voor te bereiden en gewoon tijd te hebben om te ontspannen en mezelf weer op te laden voor de volgende periode. Voorafgaand had ik bedacht dat ik rond de 24 uur declarabel zou werken, maar het zijn telkens weken rond de 36 uur geweest! Daar komt dan de administratie nog bij. Dus eigenlijk is het wel even goed, dat ik geen 'echt' werk heb de aankomende vijf weken. Het aantal uur dat ik kan werken, baart me wel zorgen. Voor mij is het fijn dat er zoveel vraag is naar mijn expertise, maar het geeft ook aan hoeveel mensen er in het onderwijs te kort zijn. Niet alleen leerkrachten, maar ook schooldirecteuren, interne begeleiders, onderwijsassistenten, coaches en ga zo maar door. En dat terwijl het zo'n mooi beroep is! Elke kinderlach die ik hoor, maakt mij ontzettend blij en laat mij weer zien waar ik het voor doe: blije kinderen die ik iets kan leren om zo te kunnen groeien in onze maatschappij. Je hoort me dan ook zeker niet klagen! Dit geeft me gelijk een bruggetje naar mijn niet-klaag challenge: Ik ben er echt op gaan letten en het valt niet mee om niet te klagen. Of eigenlijk andersom: om altijd maar positief te zijn. Soms is het gewoon nodig om even te mopperen, om daarna de positieve dingen weer beter te kunnen aanschouwen. Om weer te zien wat je wel hebt om daar trots op te kunnen zijn. En wat heb ik een hoop dingen in mijn leven waar ik trots op ben!
Hoe snel kan het gaan?!
Inmiddels is het vrijdagmiddag en kan ik meedelen dat het gat wat dinsdag was ontstaan voor de periode na de zomervakantie alweer is opgevuld! En zelfs met twee verschillende opdrachten. Ontzettend gaaf! Volgende week ga ik alle administratie voor deze opdrachten regelen en dan kunnen we de vakantie in. Waar ik eerst ervan baalde dat ik nog geen invulling voor de vakantie had, merk ik dat het nu wel even goed uit komt om (nog) niets te hebben. Ik heb namelijk al een heel lijstje met dingen die gebeuren moeten. Zowel op werkgebied als op privégebied. En we gaan er ook nog even lekker tussen uit! Maar je weet nooit hoe het gaat lopen. Ik ben in ieder geval voor alles in!
Hebben we dat ook een keer meegemaakt!
Een paar weken geleden werd ik gevraagd voor een bepaalde opdracht voor na de zomer. Ik heb er een dagje meegedraaid en aan beide kanten beviel het goed. Ik had alles in orde gemaakt en de handtekeningen waren gezet. Ook had ik al andere opdrachten voor na de vakantie dus het kon niet meer stuk! Of toch wel? Vanmiddag kreeg ik het bericht dat er toch iemand is gevonden die vijf dagen beschikbaar is voor deze school. Dit is voor de groep en de school beter. Ik geef ze groot gelijk dat ze daarmee verder gaan. Maar voor mij is het wel weer jammer! Het zou een mooie leerervaring zijn geweest! Ik moest even slikken maar gelukkig had ik al gemerkt dat mijn netwerk behoorlijk groeit. Zo moest ik vorige week een paar directeuren/bestuurders teleurstellen. Dus die heb ik direct op de hoogte gesteld dat ik na de vakantie wel weer beschikbaar ben. Nu is het even afwachten wat daar weer uit gaat komen. Maar het komt vast wel weer goed. Hebben we dit ook weer meegemaakt! Lang leven het ondernemen!
Klagen?
Vanmorgen was ik weer op de fiets naar het werk. En wederom gebeurde hetzelfde als vorige week: een hoop getoeter op de vroege ochtend. Wat gebeurde er: op een rotonde (ja, ook de IJweg heeft enkele rotondes) kreeg ik voorrang waar ik eigenlijk geen voorrang hoor te krijgen. Ontzettend vriendelijk van de automobilist! Maar de automobilist achter haar vond het niet zo prettig dat hij moest stoppen. En wat doe je in zo'n situatie? Juist, heel hard toeteren! Vorige week dacht ik nog dat het zomaar een incident was. Maar toen het vanmorgen weer gebeurde, ging ik hierover toch nadenken. Want wat maakt dat iemand zo 's morgens vroeg al door zoiets onbenulligs boos wordt? Te warm weer? Moeten werken? Ruzie thuis? Haast? Ik denk het laatste, want we hebben in onze maatschappij een hoop haast. Geduld hebben is voor steeds meer mensen lastig. Ik merk dat als ik in de rij sta voor de kassa maar ook tijdens mijn werk met kinderen. Veel kinderen kunnen niet meer op hun beurt wachten en kunnen hier echt over gaan mopperen. Maar ik betrap mezelf er ook wel op hoor. Ook ik heb geregeld haast en kan er dan niet goed tegen als iemand 45 km per uur gaat rijden waar je anders 50 km per uur mag. Zonde van de tijd! Met het gevolg dat ook ik ga klagen dan wel mopperen. Vorige week hoorde ik op de radio over een niet-klaagchallenge. Ik werd er enthousiast door maar bovenal maakte het me bewust van hoeveel we eigenlijk klagen. Maar vooral ook waar we over klagen/mopperen. Neem dus het voorbeeld van het voorrang verlenen vanmorgen. Ik zou zo graag willen zien dat we wat meer rekening met elkaar gaan houden. Het maakt de sfeer binnen onze maatschappij er wellicht beter op. Want ik heb wel een paar zaken waar ik me zorgen over maak als ik naar onze maatschappij kijk! Ik ga eens echt actief met de challenge meedoen, eens kijken wat het me op kan leveren. En nu het zo warm is lijkt het me helemaal verstandig om je niet zo druk te maken..!Geniet van de (warme) dag!
Jaja, ik weet het!
Vanmorgen kreeg ik de volgende melding binnen:
Van alles en nog wat
Nu ik dit typ, kom ik net uit Amsterdam gesjeesd. Het was een hectische maar interessante dag! En dan vind ik het heel fijn om in de tuin van de zon te kunnen genieten en om een blog te schrijven. Het schrijven van een blog helpt me om overzicht te houden waar ik mee bezig ben maar ook werkt het om bepaalde zaken van me af te kunnen schrijven. Maar ik merk dat ik er wel steeds vaker tijd voor moet maken. Ik ben namelijk met van alles en nog wat bezig. Het ZZP'en gaat steeds meer wennen en de jas gaat me steeds beter zitten! Ik kan het daardoor allemaal goed overzien, ondanks dat het veel is. Maar hierdoor is bloggen niet altijd meer nodig. Maar het is leuk te horen dat mensen op een blog zitten te wachten dus ik zal blijven proberen te schrijven. Ik vind het namelijk wel erg leuk om te doen!
Hollen
Ondanks dat ik gefinisht was bij de halve marathon van Leiden, was ik vorige week nog de hele week aan het hollen! En het ziet er naar uit dat dit tot de zomervakantie blijft. Ik houd ervan! Een nieuwe opdracht startte vorige week en ik was in de voorbespreking al enthousiast. Maar nu de opdracht echt gestart is, ben ik nog enthousiaster! Het is namelijk precies een opdracht waarvoor ik de keuze heb gemaakt om als zelfstandige te gaan werken. De andere opdrachten zijn een goede aanvulling en ontzettend leerzaam. De leerkrachten die ik begeleid waren snel 'om' toen ze hoorden dat ik ook nog 'gewoon' voor de klas sta en daarnaast kinderen met leer- en gedragsproblematiek begeleid. Het maakte dat zij het gevoel hebben dat ik ze begrijp. Hopelijk kunnen we dat gevoel vasthouden en kunnen we de gestelde doelen met elkaar behalen!
Finishen is winnen!
Finishen is winnen was mijn motto tijdens de halve marathon van Leiden. En hoe! In een tijd van 1 uur en 54 minuten kwam ik over de finishlijn! Wat was het een fantastische ervaring. En deze ervaring wil ik graag met jullie delen:
'Wat ben je aan het doen?' vs 'Wat ga je doen?'
Al weken werd aan mij de eerste vraag gesteld en hierop kon ik een prima antwoord geven. Maar van de week werd aan mij de tweede vraag gesteld en die vond ik lastiger. Ik had er dan ook nog niet helemaal over nagedacht want om eerlijk te bekennen ben ik vooral bezig geweest om de periode tot aan de zomervakantie vol te krijgen (nog wel wat lege plekjes maar niet heel veel meer). Maar met de periode daarna was ik nog niet helemaal mee bezig. Maar nadat deze vraag gesteld was, ben ik verder gaan kijken dan enkel tot de zomervakantie. Ik verwacht dat het na de zomervakantie wel weer gaat lopen. Daar ben ik dus niet zo heel bang voor. Maar waar ik wel bang voor ben is de zomervakantie! Scholen zijn dicht dus daar komt sowieso geen werk uit. We gaan wel even op vakantie maar geen zes weken. Wat ga ik al die tijd doen? Sinds de tweede vraag aan me gesteld werd, ben ik er volop mee bezig. Ik heb op zich wel iets lopen wat wellicht in de vakantie kan gaan plaats vinden. Hier hoor ik volgende week meer over. Maar als deze samenwerking niet door gaat, dan zou ik het echt niet weten. Mocht je een idee hebben, laat het me weten :)
Tja...
Tja, het ging allemaal té goed. Op werkgebied had ik een vliegende start en dat is nog steeds zo! Het ziet er tot aan de zomervakantie goed uit met hier en daar nog wat ruimte om activiteiten te kunnen ondernemen. Ook zijn er al aanvragen voor na de zomervakantie en zitten er nog interessante dingen in de pijplijn. Dit had ik nooit durven dromen! En ik ga ervoor om het zo te houden dan wel verder uit te breiden. Dan is het eerste jaar van ons huwelijk ook alweer voorbij; de tijd is echt omgevlogen. Samen hebben we veel leuke dingen gedaan en ook hier maak ik me dan ook verder geen zorgen over.Maar dan het sporten en het gestelde doel. Ook daar ging het ontzettend lekker mee! Het trainen ging vrij gemakkelijk en ik had volop energie. Ik hoefde me geen zorgen te maken of ik de halve marathon van Leiden op 19 mei wel zou halen. Tot anderhalve week geleden. Een behoorlijke pijn bij het lopen in de heup. Een paar dagen rustig aan doen zou wel helpen dacht ik. Maar helaas! Inmiddels heb ik twee behandelingen van de osteopaat ondergaan en mag ik tot aan de loop niet hardlopen (gelukkig wel fietsen en zwemmen). Dat viel even tegen en ik ben erg bang dat het 19 mei ook tegen gaat vallen. Maar ik heb het doel gesteld en ga er dan ook voor. Meerdere mensen hebben tegen me gezegd dat het wellicht verstandiger is om niet te starten maar wie niet waagt, die niet wint toch? Ik heb wel mijn doel om de halve marathon onder de twee uur te lopen iets aangepast naar 'finishen is winnen'. Volgende week zal ik hopelijk kunnen melden dat ik de finish bereikt heb. Want doelen stel je om ze ook te bereiken al zeg ik het zelf.
Spijbelen
Zoals ik in mijn vorige blog al beschreef, zou het deze week ook een rustige week zijn. Rustig in de zin dat er dus geen directe opdrachten waren. Het gesprek van vorige week zorgde er wel voor dat ik weer wat uitzoekwerk te doen had. Dus dat scheelde! En zo ben ik nog wel met andere dingen bezig geweest. Maar toch kon ik niet geheel de rust vinden ondanks dat daar prima ruimte voor was in de agenda. Want weet je hoe het voelt als je een soort vakantie hebt maar eigenlijk geen vakantie wilt? Dan voelt dat als spijbelen! Ik denk dat ik in mijn hele schoolcarrière maar één keer gespijbeld heb maar ik weet het nog als de dag van gisteren. De hele dag voelde ik me er onrustig door. En dat gevoel had ik nu dus ook. Ik ben dus blij als het weer maandag is en we weer volle bak aan de slag kunnen. Er staat een drukke week voor de boeg, heerlijk! Alleen heb ik nog de vrijdag 'over'. Al staat aan het eind van deze dag het teamuitje van de school waar ik enkele weken werk gepland. Ontzettend leuk dat ik van de partij mag zijn.
Een leeg en vol hoofd
Al de hele week wil ik een blog schrijven, maar telkens weet ik niet waarover ik ga vertellen. Er gaat van alles door mijn hoofd en toch is het leeg. En dan in positieve zin! Afgelopen week was het rustig. Ik had geen directe opdrachten maar moest nog verschillende verslagen uitwerken en de administratie bijwerken. Maar ook nieuwe acquisitie doen en nog steeds was ik met de benodigde verzekeringen bezig. Toen dit allemaal gereed was, was mijn to-do-lijst behoorlijk geslonken en mijn hoofd zo goed als leeg. En dat geeft weer ruimte voor andere, nieuwe dingen! En daar zit mijn hoofd van vol! Ik heb genoeg ideeën maar weet gewoon niet waar ik moet gaan beginnen. Het zorgde ervoor dat ik de eettafel leegruimde om hem een nieuwe kleur te geven. Even wat anders doen. Tijdens het schuren en verven ging mijn gedachte alle kanten op. Heerlijk om op deze manier met je eigen bedrijf bezig te kunnen zijn! Toen ik moest wachten totdat de verf gedroogd was, ben ik met een boek in de zon gaan zitten. Ik gun mezelf daar meestal geen tijd voor (lees: het huishouden roept, trainen, sociale verplichtingen), terwijl ik lezen heerlijk vind. Ik lees wel vaak vakliteratuur of artikelen waar ik denk wat aan te hebben. Zo las ik laatst een artikel in de Psychologie (nummer 5 - 2019) over iemand die het graag allemaal wil. Niet één baan, activiteit of sport, maar verschillende om zo afwisseling te hebben. Het was alsof ik een artikel over mezelf las. De adviezen die werden gegeven heb ik in mijn hoofd opgeslagen, inmiddels was daar weer plek voor. Maar ook volg ik de ontwikkelingen binnen het onderwijs op de voet. LinkedIn is daarvoor een prachtig platform. Het artikel 'Scholen kunnen zelf bepalen of ze ZZP'ers inhuren' kwam ik bijvoorbeeld tegen (link onder aan deze blog). Daarbij probeer ik in gesprek te gaan met anderen om geïnspireerd te raken en te blijven. Vorige week had ik nog een gesprek met de oprichter van flexleerkracht.nl en Flex-advies.nl. Hij heeft het druk en we gaan kijken waar ik hem bij kan ondersteunen. Hierdoor doe ik zelf weer nieuwe ervaringen op maar hoop ik ook mijn netwerk uit te bereiden. En nu ik dit typ, zit in ik mijn nette kleren om straks naar een afspraak te gaan om in gesprek te gaan over ontwikkelingen in het MBO-onderwijs. En waar ik wellicht ook mijn steentje aan kan bijdragen. Er komt weer ruimte om te experimenteren. En dat was precies de tip in het artikel uit de Psychologie die mij deed prikkelen! Volgende week heb ik nog een rustige week voor de boeg. Maar ik ga deze week gebruiken om mezelf te prikkelen, ideeën op te schrijven en uit te werken, trainen maar ook ga ik met vriendinnen op pad en heb ik met oud-collega's afgesproken. Ontspanning na inspanning!
Nu ook op Flex-advies!
Ja! Vanaf nu ben ik naast www.flexleerkracht.nl ook vindbaar op www.flex-advies.nl! Op dit platform vind je de ZZP'ers die naast hun onderwijsbevoegdheid ook gespecialiseerd zijn in andere gebieden binnen het onderwijs. Denk aan ambulant begeleider, interne begeleider, onderwijsadviseur, coach (directie, team) of het geven van trainingen. Dit platform past dus perfect in mijn straatje! Neem eens een kijkje en/of neem contact met me op zodat we de mogelijkheden kunnen bespreken!
Het onderwijs is een feestje!
Wat is het toch een feestje om in het onderwijs te werken. En bij een feestje horen cadeautjes! Vandaag kreeg ik van de stichting waar ik een tijdelijke opdracht uitvoer een mooie vaas met narcissen. Om blij van te worden! Zeker omdat dit juist niet verwacht was. Voor deze opdracht heb ik enkele weken een groep 6 op de maandag en de dinsdag. Gisteren vond ik het tijd om weer eens het complimentenspel te spelen en natuurlijk doe ik als leerkracht altijd mee. Hoe fijn is het om positieve feedback te krijgen van de kinderen? Maar nog fijner zijn de reacties die de kinderen geven als ze hun eigen 'cadeautje' uitpakken. Dit is een vel papier waarop elke leerling een compliment heeft geschreven. Vandaag begonnen sommige kinderen er nog weer over te vertellen. Het had indruk gemaakt. Dat maakt mij een erg blije leerkracht!
Volta Limburg Classic - V
Al eerder had ik aangegeven dat ik naast werkdoelen ook een aantal sportdoelen genoteerd had. Afgelopen zondag was het tijd voor het eerste sportdoel: het fietsen van de Volta Limburg Classic. Een fietstocht van 150 km door het Limburgse landschap. Dat betekende een hoop heuvels, de ene nog pittiger dan de andere. Eigenlijk had ik weinig zin in deze tocht omdat het wielrenseisoen nog maar net is begonnen maar Hans wilde deze tocht ontzettend graag rijden. En omdat we nog een weekend-weg cadeaubon in de kast hadden liggen, kreeg hij het idee om op zaterdag al weg te gaan en er een heel weekendje weg van te maken. Ik kon dus niet achter blijven en heb me laten overhalen! Het was een prima hotel en de zaterdag hebben we ons goed vermaakt in het centrum van Maastricht. Zondagochtend vroeg hadden we met de rest vanuit de vereniging bij de start afgesproken. Gelukkig scheen het zonnetje al dus het beloofde een mooie dag te worden. Direct na de start was het gelijk aanpoten en dat bleef 150 km lang zo gaan! Een paar momenten had ik toch wel spijt dat ik me had laten overhalen! Toen twee personen uit ons groepje op een bepaald punt afsloegen zodat ze iets minder kilometers zouden rijden heb ik even getwijfeld. Maar als ik ergens aan begin, maak ik het af ook. Dus ik ging door om met de rest van de mannen de 150km uit te rijden. En dat lukte! Bij de finish werd een mooie medaille omgehangen en zagen we ook weer de twee verloren schapen. En wat bleek: de route was vanaf dat punt niet veel korter geweest! De 150km-tocht had ergens anders al een extra lus ten opzichte van de 120km-tocht gemaakt! Dus zou had iedereen toch zo rond de 150km in de benen! Een goed begin van het wielerseizoen! En weer een vinkje achter een doel! Het is heerlijk als je doelen stelt en ze ook behaald. Soms gaat het makkelijker dan de andere keer maar om er even bij stil te staan is belangrijk. Zo heb ik vanmorgen tijdens de ambulante begeleiding van een meisje de stand van zaken bekeken en de gestelde doelen tot nu toe geëvalueerd. We zijn er nog niet maar gelukkig hebben we nog tijd om ze te gaan behalen. We werden er allebei blij van toen we merkten dat we op de goede weg zitten.
Dit wil ik toch even met jullie delen!
Al enkele weken rijd ik rond in een voor mij nieuwe auto! Mijn vorige auto was wel toe aan vervanging, ondanks dat hij nog maar weinig kilometers had gereden (77000km). Maar hij had inmiddels wel de leeftijd van 17 jaar bereikt. Van mijn vriendinnen had ik voor op mijn nieuwe auto het logo van de Onderwijssupporter gekregen. Echter paste deze niet heel goed en moest ik even puzzelen waar ik deze nou het beste kon plakken zodat ik hem niet zou gaan verliezen. Maar het weer was de afgelopen periode niet fantastisch en ook was mijn auto niet heel schoon. Maar vandaag liet het weer toe en ook kon ik tussen de afspraken door een rondje door de wasstraat gaan. Zie hier het resultaat!
Eigen plekken creëren
Een eigen plek om te werken thuis had ik al gecreëerd, maar ook op de verschillende plekken waar ik actief ben heb ik inmiddels een eigen plek. Altijd fijn als je ergens aankomt en direct aan de slag kan en niet eerst hoeft te zoeken naar een geschikt plekje. En als je je dan ook nog op je plek voelt zitten is het helemaal fantastisch!
Stand van zaken
Het is nu zondag aan het eind van de middag. Hans is zowel Ajax als Formule 1 aan het kijken wat mij de gelegenheid gaf om toch even achter de computer te kruipen. Afgelopen dagen heb ik veel de vraag gekregen hoe de stand van zaken is omtrent de Onderwijssupporter. De eerste maand als fulltime ZZP'er zit erop en ik heb dan ook de balans kunnen opmaken. En dat viel niet tegen, zeker niet voor een eerste maand! Op de maandag en dinsdag heb ik een vaste opdracht tot aan het einde van het schooljaar. Het is heel fijn om iets van vastigheid te hebben en het is ook weer heel fijn om voor de klas te staan. Weer even doen waar ik goed in ben en om te horen waar de leerkrachten en leerlingen mee bezig zijn (heb ik ook weer nodig voor mijn volgende plannen). Op woensdag en donderdag doe ik ambulante begeleiding. Dit begon met één leerling en inmiddels heb ik er drie. Ik vind dit ontzettend boeiend om te doen en het zou tof zijn als daar nog meer bij gaat komen. Daarbij heb ik nog wat uurtjes op een Islamitische school doorgebracht. Ook daar heb ik weer nieuwe indrukken en inspiratie opgedaan. Op de vrijdag had ik al vanaf januari een klas op een vernieuwende school. Afgelopen vrijdag was de laatste keer dat ik daar heen ging. Leuke cadeautjes, fijne woorden en een hoop nieuwe kennis heb ik mee terug kunnen nemen. Tussen alle activiteiten door heb ik nog interessante gesprekken gevoerd waar wellicht binnenkort al wat uit gaat komen of wat nog meer tijd behoeft. Gesprekken over verschillende werkzaamheden, zeer interessant!Ik kijk dus terug op een goede eerste maand. Een maand waarin ik weer veel geleerd heb, in wat ik kan en wat ik wil. Ik ben tot nu toe ontzettend blij met de keuze die ik heb gemaakt. Wel blijft het spannend. Het is namelijk heel fijn om afwisselend werk te hebben, maar nu er weer iets is afgelopen, wil je toch wel weer iets anders ervoor in de plaats terug hebben. Iedereen zegt tegen me dat dat nu eenmaal even tijd kost. Ook al heb ik die tijd, toch wil ik sneller. Maar daar leren we dan weer van. En het geeft ook wel even de tijd om van het heerlijke voorjaarszonnetje te genieten! Op naar een goede maand april!
Doelen stellen
In veel artikelen over ondernemerschap maar ook bij een recent gevolgde Webinar komt telkens ter sprake dat je voor jezelf doelen moet stellen. Daarmee kan je je beter focussen en weet je of je op de goede weg zit. Maar ik merk dat er soms spontaan iets op mijn pad komt waardoor ik er opeens een nieuw doel bij heb. Mag dat? Hoort dat bij het ondernemerschap? In ieder geval was het stellen van doelen niet nieuw voor mij en daag ik mezelf altijd uit. Binnen de triathlonsport is het makkelijker trainen als je een doel hebt. Want welke zot gaat anders eerst zwemmen, dan fietsen en daarna nog hardlopen, ongeacht welke afstand?! Ik merk dat er veel sportcollega's zijn die ergens voor trainen en als het doel gehaald is, echt weer een nieuw doel gaan zoeken. Doen ze dat niet, dan zie je ze ook niet vaak meer op de training. De motivatie is dan helemaal weg.Al het hele winterseizoen had ik nog geen wedstrijd hardgelopen. Dat kwam onder andere door onze reis maar ook hadden we steeds andere activiteiten op de wedstrijddagen. Maar afgelopen zondag stond ik weer eens aan de start van het Zorg & Zekerheidscircuit. Dit keer was de loop in Voorschoten. Ik had een nummer van iemand van de vereniging kunnen overnemen en stond vrijwel doelloos aan de start. 'Gewoon lekker lopen en weer een keer een 10km wedstrijd in de benen hebben' zei ik nog van te voren. We waren wat aan de late kant en stonden zo goed als achteraan in het startvak. Het startsein klonk en we gingen van start. Doordat we wat achteraan stonden, moest we zigzaggend om langzamere mensen heen. Toen het eenmaal wat rustiger om mij heen werd, keek ik op mijn sporthorloge. Ik zag dat ik een goed tempo had en ik voelde dat het lekker ging. Achter in mijn hoofd hoorde ik een stemmetje: 'Als je dit tempo vast kunt houden, dan loop je ruim onder je eigen record.' Een nieuw doel was gesteld: De 10 km onder de 51 minuten lopen. En ik kan nu zeggen dat ik dit doel bereikt hebt! En wel in de tijd van 49 minuten en 6 seconden! Zo zie je maar weer, doelen kunnen zo opgesteld én behaald worden! Gemotiveerder krijg je me niet!
Werkendam - Staken
Vanmorgen ging al vroeg de wekker want er staat een dagje Werkendam op het programma. Eind van de dag hebben we een receptie en een etentje vanuit het werk van Hans en nu ik door de staking niet naar de school in Wormer hoefde, kon ik mooi al gelijk mee. En voor mij maakt het niet uit waar ik werk, als er maar een goed WiFi-bereik is :) Dus zit ik hier op de plek van de stagiaires hard te werken. Tevens kan ik gelijk het bedrijf in werking zien. Dat praat ook weer een stuk makkelijker als we thuis aan de keukentafel zitten. Een win-win situatie dus!
Weer tijd!
Het is wel weer tijd voor een nieuwe blog al zeg ik het zelf. Maar afgelopen tijd heb ik het gewoon druk gehad. Dit had ik totaal niet verwacht dus daarom leek het misschien nog wel drukker! Naast dat ik verschillende zaken nog moest regelen voor het fulltime zelfstandige zijn, had ik ook al verschillende opdrachten. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat de maand maart zo goed als vol zit! Alleen op de woensdag en donderdag heb ik naast de ambulante begeleiding nog wat uurtjes over maar tot nu toe heb ik die steeds gebruikt om afspraken in te plannen. Erg leuk en leerzaam! Maar ook ben ik bezig met de opdrachten voor na deze periode, al blijft de opdracht op de maandag en dinsdag tot de zomervakantie staan. Ik heb veel gezaaid en hoop daar later weer van te kunnen oogsten. Het is ontzettend tof om met verschillende organisaties in gesprek te zijn en te horen wat er zoal speelt in het onderwijs en waar ik van dienst kan zijn!
1 maart 2019
Vandaag is het 1 maart en dat betekent dat ik volledig zelfstandig ben! En dat wilde mijn man niet zomaar voorbij laten gaan. Bij thuiskomst lagen er verschillende pakjes klaar waardoor ik nu helemaal niet meer om de Onderwijssupporter heen kan! Ontzettend leuk! En het maakt dat ik nog meer zin en motivatie heb. Daar komt ook nog bij dat ik deze week alleen maar maandag in mijn opgeruimde kantoor heb gewerkt. De andere dagen ben ik flink actief geweest in het onderwijs en heb ik nog verschillende gesprekken gevoerd. Het resultaat is dat ik al veel activiteiten gepland heb staan voor de aankomende periode. Een goed begin al zeg ik het zelf!
Maandagochtend
Op de vriendinnenapp kwam het bericht 'Werkse weer meiden!' voorbij. De ene vriendin had net een weekje vrij gehad en ging weer aan de slag. De ander had 'gewoon' weekend gehad en ik heb volop gesport en genoten van het mooie weer. En nu dus aan het werk! Maar om aan het werk te kunnen voor de Onderwijssupporter, heb ik eerst het bureau leeg moeten halen. Dit bureau hebben we al jaren in een soort kantoor/kledingkamer staan maar tot nu toe weinig gebruikt. Eigenlijk werken we altijd aan de keukentafel maar van het weekend bedacht ik me dat het wellicht beter zou zijn als ik toch aan het bureau ga werken. Beter voor de zithouding, alle benodigdheden bij de hand en papierwerk etc. kan blijven liggen..!
Laatste dag
Officieel treed ik pas 1 maart uit dienst bij de LOI maar wegens nog wat vakantiedagen was gisteren mijn laatste werkdag. De hele dag heb ik leuke berichtjes ontvangen, mensen gesproken en geknuffeld en mijn werk kunnen afgerond. Aan het eind van de dag had ik een fijn gesprek met de HR-medewerkster en kon de afscheidsborrel beginnen. Ik ben goed verwend met een getuigschrift, prachtige cadeaus en mooie bossen bloemen. Maar het mooiste cadeau was toch wel het boekje waar mijn collega's allemaal iets in hadden geschreven. Het deed me goed om alles te lezen en het zorgde ervoor dat ik met nog meer plezier terug kijk op het afgelopen anderhalf jaar dat ik bij dit bedrijf werkzaam ben geweest. Ik wil dan ook nog via deze blog nogmaals mijn collega's bedanken!Nu op naar het nieuwe avontuur!
Klik hier om een tekst te typen.
Website
Hierbij even een feitje: de website is nu 'echt' in de lucht! Waar je hem eerst alleen kon vinden als je de gehele link wist, kan je hem nu ook vinden via de online zoekmachines (in ieder geval zeggen ze dat) en is het een veel kortere domeinnaam en dus makkelijker te onthouden: www.onderwijssupporter.nl! #trots
Daar gaan we!
Het is wel weer tijd voor een blog al zeg ik het zelf. Afgelopen weken heb ik het druk gehad. Druk met het wikken en wegen van een bepaalde keuze en ik heb de knoop door gehakt: vanaf 1 maart 2019 ga ik me fulltime richten op de Onderwijssupporter! In het afgelopen anderhalf jaar heb ik ontzettend veel geleerd en ben ik er achter gekomen dat mijn hart echt ligt in het primair onderwijs. Ik zie hierin volop kansen en mogelijkheden en wil me daar dan ook helemaal voor gaan inzetten. Ik wil het onderwijs echt gaan supporten en denk dat ik daar nu helemaal klaar voor ben! Ik wil de LOI ontzettend bedanken voor de leerzame tijd en zal het geleerde zeker meenemen in de praktijk!
Website
Hierbij even een feitje: de website is nu 'echt' in de lucht! Waar je hem eerst alleen kon vinden als je de gehele link wist, kan je hem nu ook vinden via de online zoekmachines (in ieder geval zeggen ze dat) en is het een veel kortere domeinnaam en dus makkelijker te onthouden: www.onderwijssupporter.nl! #trots
Daar gaan we!
Het is wel weer tijd voor een blog al zeg ik het zelf. Afgelopen weken heb ik het druk gehad. Druk met het wikken en wegen van een bepaalde keuze en ik heb de knoop door gehakt: vanaf 1 maart 2019 ga ik me fulltime richten op de Onderwijssupporter! In het afgelopen anderhalf jaar heb ik ontzettend veel geleerd en ben ik er achter gekomen dat mijn hart echt ligt in het primair onderwijs. Ik zie hierin volop kansen en mogelijkheden en wil me daar dan ook helemaal voor gaan inzetten. Ik wil het onderwijs echt gaan supporten en denk dat ik daar nu helemaal klaar voor ben! Ik wil de LOI ontzettend bedanken voor de leerzame tijd en zal het geleerde zeker meenemen in de praktijk!
Het jaar voorbij
Zo aan het eind van het jaar is het een mooi moment om even terug te kijken naar het afgelopen jaar. En het jaar 2018 is echt omgevlogen! Op verschillende social media zie ik dat ik niet de enige ben die even terugblikt. Leuk om verschillende verhalen te lezen maar ook fijn om zelf op het jaar terug te kijken.
Rozengeur en maneschijn
Je zult je vast weleens afgevraagd hebben waar om ik aan het bloggen ben. En dat wil ik graag uitleggen. Want waar ik al een tijdje naar op zoek was, gebeurde van de week: reacties op mijn blog! Ik vind het ontzettend interessant om iets bij iemand los te maken. Iets waar de andere persoon over na gaat denken. En soms doe ik dat met een actualiteit, soms door mijzelf kwetsbaar op te stellen. Dat laatste heb ik in mijn vorige blog wel laten zien en daar kwamen reacties op. De één interpreteerde het zo, de ander juist weer totaal anders. Sommigen gingen met elkaar erover praten en anderen spraken me aan om te horen hoe of wat. Er kwam over het algemeen een dialoog op gang, en dat is iets wat mij boeit. Daarnaast wil ik ook laten zien waar ik mee bezig ben. Ik ben een eigen bedrijf aan het oprichten, naast andere werkzaamheden, en merk dat velen dit interessant vinden om te volgen. Ik wil daarover dan ook eerlijk zijn. En dat is ook iets wat mij typeert denk ik: eerlijk aangeven welk gevoel het me geeft of wat ik ergens van vind. Dat wil ik meenemen in de coaching die ik aan het opstarten ben maar ook wat ik aan de kinderen in de klas leer of aan collega's probeer mee te geven. En soms is het eenmaal geen Rozengeur en Maneschijn (ook een lied van Veldhuis en Kemper maar dan met een iets nettere titel). Toch wil ik het delen, proberend om er een passende metafoor om heen te bedenken en er een positieve draai aan te geven. Door het op te schrijven en er gesprekken over te voeren kom ik weer tot nieuwe inzichten wat weer motiveert om dingen te gaan ondernemen. Of dit nu voor mijn werkzaamheden bij de LOI is of voor de Onderwijssupporter. Dus ik blijf voorlopig bloggen! Reageren staat vrij en wil je in gesprek, dan hoor ik dat uiteraard graag!
Veldhuis & Kemper
Ooit ben ik met een vriendin naar een voorstelling van Veldhuis en Kemper geweest. Een fantastische show met vrolijke liedjes maar ook liedjes met rake teksten. Ik heb toen de cd gekocht en deze in de cd-speler van de auto gestopt. Vorige week kwam deze cd weer even goed van pas, vooral nummer 11: Volkomen kut. Want dat was het wel even. Het liedje zorgde er weer voor dat ik met beide benen op de grond werd gezet; het is prima om er even in te bijven hangen maar na een dag of twee gaat het meestal wel weer..!Eerder die week was ik met gezonde tegenzin weer aan het werk gegaan. Er stond mij een flinke mailbox en een paar pittige issues te wachten, een fijne collega heeft ontslag genomen en er vielen wat puzzelstukjes op z'n plek wat ook weer een hoop stof heeft doen opwaaien. De vakantie was eigenlijk al snel ‘vergeten’ en ik had er behoorlijk de pest in. Maar het lied bracht me weer in de realiteit. De twee dagen waren inderdaad zo om en het werd weer tijd om er uit te komen. Ik heb de schouders er weer onder gezet, ga zaken uitzoeken en maar weer eens goed nadenken wat ik wil, wat ik kan. Met een positieve blik gaan we de toekomst tegemoet. Hoe die er dan ook uit gaat zien en waar ik ook voor ga. En het vakantiegevoel kwam wel weer terug toen ik bezig was met het sorteren van de vele foto’s die we gemaakt hebben :) Daarnaast mocht ik de week afsluiten in een kleuterklas. Heerlijk om die vrolijke snoetjes om me heen te hebben, een directeur uit de brand te helpen en om als Onderwijssupporter aan de slag te zijn.Benieuwd naar het lied waar ik het over heb? Klik dan hier: https://www.youtube.com/watch?v=PKNcxwRO4t0
Opgeladen
Nu ik dit schrijf, zit ik nog wat duf achter de computer. Ook niet zo gek want nog geen drie dagen geleden zaten we nog in Nieuw-Zeeland. Drie vluchten en 12 uur tijdsverschil en dan ben je weer thuis met toch wel een jetlag.
Die ZZP'ers toch!
Van het weekend scrolde ik door mijn LinkedIn-startpagina en kwam ik een reactie tegen op een bericht over de faillietverklaring van de ziekenhuizen. Ik werd erdoor getriggerd. De persoon gaf namelijk aan dat de ziekenhuizen failliet zijn gegaan doordat de werknemers ontslag namen en zich lieten inhuren als ZZP'ers. Het levert de ZZP'er meer geld op, rotklusjes en administratie hoeven niet worden gedaan en heb je een dagje geen zin, dan kom je toch gewoon niet? Dit bracht veel meer kosten met zich mee voor de ziekenhuizen waardoor ze failliet zijn gegaan. De persoon vond het belachelijk dat mensen zich zo opstelden en dat het nu de ziekenhuizen zijn maar de volgende keer zou het om scholen gaan. Want ook in het onderwijs zie je de ZZP'ers als paddenstoelen uit de grond komen.
Visitekaartjes
Op de deurmat lag een 'We hebben u gemist' kaartje maar geen flauw idee wat we besteld hadden. Gauw naar de buren en een spannend doosje werd aan mij overgedragen: mijn visitekaartjes! Via mijn zwager besteld en verder niet meer aandacht wanneer het binnen zou kunnen komen. Gaaf! Weer een moment om trots op te zijn. Nu maar veel uit gaan delen..!
Vrijdagmiddag
Zoals ik gisteren al voorspelde, was het vandaag een productieve dag:
Donderdagavond
Het is alweer donderdagavond. Ik heb een drukke week gehad bij de LOI en een hoofd vol snotters, maar toch baal ik dat ik voor morgen nog niets heb staan. Zo moest ik vorige week twee keer 'nee' zeggen en had ik een ontzettend leuke werkdag, nu is het rustig op de telefoon. Al had ik wel nog een leuk belletje vanuit een interim bureau. Na mijn vakantie gaan we eens met elkaar in gesprek. Gelukkig had mijn LOI-collega door dat ik nog net niet zat te mokken en hadden we een goed gesprek. Zij heeft ook een eigen bedrijfje naast de LOI-werkzaamheden en kon het zich dus goed voorstellen. 'Maar,' zei ze: 'nu kun je je nog overal goed in duiken. Zorg dat je goed weet hoe het met de administratie e.d. zit zodat als je het straks ontzettend druk heb, je daar weinig tijd aan kwijt bent.' Een goed advies waardoor een gedeelte van mijn dag morgen ook wel weer ingevuld is. En ook herhaalden de woorden van Hans zich in mijn hoofd: 'Ondernemen gaat niet altijd even makkelijk en soms heb je gewoon even niets. Geniet dan van de vrije tijd'. Dus ook dat wordt morgen een onderdeel van de dag :) !
Van alles en nog wat!
Ik schrijf vandaag een redelijk korte blog. Waarom? Omdat ik met van alles en nog wat bezig ben! Maar ik heb wel wat te vertellen. Zo had ik vandaag weer een echte beginnersactie! Vorige week ben ik bezig geweest met de factuur omdat ik de eerste klus geklaard was. Natuurlijk heb ik alles wel 100x gecontroleerd en laten controleren maar toch... miste het IBAN-nummer! Toch wel een essentieel onderdeel van een factuur! Gelukkig reageerde de desbetreffende administrateur vriendelijk!
Leren
Leren, daar houd ik van! Ik heb dan ook verschillende opleidingen en cursussen gedaan nadat ik mijn eerste opleiding had afgerond. Tijdens deze schoolperiodes leek ik altijd net een spons. Ik probeerde alles in mij op te nemen om het daarna in de praktijk te kunnen toepassen. Nu is het andersom. Ik krijg als startende ZZP'er vele nieuwe dingen op mijn pad die ik moet uitvoeren maar waarvan ik de studie nog niet gevolgd heb. Maar ik word er echt ontzettend blij van want ik leer weer. En gelukkig leer ik vooral door gewoonweg te doen!
Logogogo
Joehoe! Mijn logo is af en ik ben dik tevreden! Grote complimenten voor mijn zwager! Hij heeft het toch maar weer mooi voor elkaar gekregen ook al vond ik het moeilijk om aan te geven wat ik precies met mijn logo wilde. Maar out-of-the-box denken en buiten de lijntjes gaan komen er volgens mij wel goed in terug! Weer kan ik een vinkje zetten op de to-do-list voor het opzetten van een eigen bedrijfje.
De eerste week
De eerste week als ZZP'er is alweer om! Ik heb ontzettend veel leuke reacties gekregen. Vooral toen de website in de lucht kwam en iedereen zich had ingelezen in wat ik nu aan het doen ben. De reacties kwamen uit allerlei verschillende hoeken, vanuit familie, vrienden, sport- en muziekmaatjes als van collega's van de LOI. Maar ook kreeg ik vaak de vraag of ik al opdrachten had. Nee, ik heb nog geen opdrachten maar wel zenuwen. Want blijkbaar moet je na een eerste week na inschrijving direct werk hebben..!Op de fiets vanuit LOI naar huis bedacht ik me dat dat natuurlijk onzin is. En trouwens, ik had deze week een telefoontje voor bespreking van mogelijkheden, positieve reacties van een directeur en een stichting op mijn bericht dat de Onderwijssupporter bestaat, een afspraak over het wellicht verzorgen van een introductie op een workshop + sparren over trainingen. En vanmorgen had ik een bericht in de mailbox over een bedrijf die werkt met ZZP'ers in behandeling van kinderen met dyslexie e.d. maar ook actief zijn in het geven van trainingen. Daar staat ook een afspraak voor ingepland. Dus echt stil is het ook niet rondom de Onderwijssupporter. Na bewustwording van deze ontwikkelingen heb ik dan ook de zenuwen van me afgegooid en gaan we rustig verder met het opbouwen van de Onderwijssupporter!
Naar buiten treden
Doordat de inschrijving bij de Kamer van Koophandel sinds vrijdag officieel is, merk ik dat ik ook echt wil gaan beginnen! Ik heb me van het weekend aangemeld bij het platform voor ZZP'ers in het onderwijs (www.flexleerkracht.nl) en ook heb ik de laatste hand gelegd aan de teksten van de website. Het logo is nog in ontwikkeling en eigenlijk wachtte ik daar nog op voordat ik naar buiten zou gaan treden met de website. Toch merkte ik dat er al vraag was of de website al 'in de lucht' kon en dat heb ik dan ook gedaan! Zeker toen ik vanmorgen al een eerste telefoontje had met een vraag naar mogelijkheden en ik dus ook een stipje werd op het platform! Wederom weer een spannende stap maar ontzettend leuk en motiverend!
Op uw plaatsen...
Op uw plaatsen, 1 - 2 - 3, af! Het is officieel! Ellie Berbée - Onderwijssupporter is goedgekeurd door de Kamer van Koophandel! Toch wel wat gespannen ging ik er naar toe want ik had geen idee wat me te wachten stond. Spanning was eigenlijk niet nodig geweest. Het was een ontzettend leuk gesprek met de medewerker van de KvK en hij stond helemaal achter mijn uitgangspunten! Vooraf had ik ook alles al goed ingevuld dus de handtekeningen konden al vlug gezet worden. Bij het verlaten van het gebouw werd ik me ineens bewust dat ik vanaf nu dus een ondernemer ben. En in mijn hoofd hoorde ik de tekst: 'Op uw plaatsen 1-2-3, af'. Deze zin gaan we over drie weken hier in Lisse wel meerdere keren horen tijdens de harddraverij. Een grote, jaarlijkse happening. Eentje waar ik nu als ondernemer ga staan en er dus meerdere mogelijkheden zijn voor Personal Branding. Jaja, het boek ' Personal Branding voor de ZZP' is inmiddels ook uit en ik probeer het geleerde direct in de praktijk toe te passen. Op en top ben ik dus bezig om de onderneming van de grond te krijgen. En ik word er nog blij van ook!
Waarom wil ik dit toch?
Waarom wil ik dit toch? Iedereen zegt tegen me dat 32 uur in de week werken meer dan genoeg is. Daarbij heb ik een partner met een drukke baan waardoor veel huishoudelijke activiteiten op mijn schouders komen.
Knopen doorhakken
De knoop is doorgehakt: ik ga me inschrijven bij de KvK! Na weken van vooronderzoek, praten met mensen, informatie inwinnen heb ik besloten er gewoon voor te gaan. Er zijn voor mij weinig risico's: de inschrijving is maar 50 euro en een huur van een bedrijfspand of aanschaf van een auto is niet nodig. Daarbij heb ik een vast contract bij de LOI dus een inkomen is gegarandeerd. Spannend is het wel, omdat ik wil dat het slaagt maar ik heb er ook ontzettend veel zin in!