'Hé El, hoe is het met jou? Tijd niet gezien maar door je blogs bleef ik van je op de hoogte. Maar ben je niet meer aan het bloggen?!' En zo vertelde ik dat ik wel nog blog, maar niet meer zo frequent. Ik ben bij de start van Onderwijssupporter begonnen met bloggen om zo content te maken voor o.a. LinkedIn om zo volgers, naamsbekendheid en dus weer werk te krijgen. Maar inmiddels hobbel ik van de ene opdracht naar de andere opdracht dus het is niet echt meer 'nodig'. Ik ben zo dankbaar dat het op deze manier gaat. Dat had ik nooit durven dromen!
Maar ook blogde ik om in beeld te brengen wat er allemaal bij komt kijken als je voor jezelf start. Inmiddels ben ik daar handiger in geworden, voelt het als vertrouwd, heb ik mensen om me heen verzameld die me ondersteunen. En ik vond het altijd erg leuk om mijn belevenissen en (nieuwe) inzichten te delen. Ik beleef nog steeds van alles maar ik merk dat me niet altijd meer triggert om erover te schrijven.
Daarbij komt ook dat ik nog steeds volop in herstel zit. Maar gelukkig gaat de stijgende lijn nog steeds omhoog! De trainingsuren worden telkens een beetje meer, en rustmomenten minder. Daarbij ben ik gestart met een speciaal dieet en dat heeft nog wel het nodigde leeswerk en zoektocht met zich meegebracht. Het is wel iets wat mijn interesseert en nu het ook positief uitpakt, motiveert mij dat enorm.
En dus kon ik op de vraag: Hoe is het?! het volgende antwoord geven: Werk gaat het goed. Ik heb drie hele leuke opdrachten lopen en de eerste aanvragen voor het nieuwe schooljaar lopen al. Drie opdrachten zijn wel veel en het is vaak puzzelen qua tijd en aanwezigheid. Het was ook van te voren niet zo bedacht. Maar soms loopt het zo. Alle drie zijn ze uitdagend en leveren ze energie op, dus dat maakt dat het goed vol te houden is.
Qua gezondheid zie ik het ook steeds positiever in. Het blijft nog wel erg zoeken en uitproberen. Vooral het 'pas op de plaats' maken blijf ik moeilijk vinden. Maar ik heb er vertrouwen in dat het weer goed komt.
En thuis gaat het ook goed. De kinderen ontwikkelen zich zoals het hoort en met het gezin kunnen we weer leuke dingen ondernemen.
Kortom, mij hoor je niet klagen! Ik zal blijven bloggen. Tenminste, als ik voldoende inspiratie heb!
En hoe is het met jou?
Reactie plaatsen
Reacties