Vol

Toen ik ruim 5 jaar geleden afscheid nam van mijn toenmalige werkplek, kreeg ik dit boek van een collega. In de eerste instantie vroeg ik me af wat ik er nou mee moest. Elke dag een zin schrijven, waarom?!

Maar toen gebeurde er iets in mijn privéleven wat maakte dat het toch wel fijn was om elke dag even terug te blikken op de dag. En in de tussentijd startte ik met Onderwijssupporter. Voldoende te schrijven dus! En nu zijn we opeens 5 jaar verder. Wat gaat de tijd toch snel. En wat is het leuk om bepaalde bladzijdes terug te lezen. Op sommige dagen is het wel wat suf wat ik heb geschreven. Gewoon, weinig bijzonders meegemaakt. Maar als het boek afgelopen week nog niet vol zou zijn geweest, had ik echt een zin kunnen noteren die in het hele boek niet terug te vinden is:

'In mijn hoofd onderweg naar de ene school, maar op de weg naar de andere school'. 

Gelukkig kwam ik er achter op het moment dat ik tussendoor kon steken (en was ik met de auto...). Dat scheelde een hoop tijd en benzine. Maar ik heb dit nog niet eerder meegemaakt! Hoe dat kan gebeuren?! Zoals het boek vol zit, zit ook de agenda vol. En het hoofd zit ook wel vol. Er moet namelijk in de laatste weken van het schooljaar een hoop gebeuren. Veel acties en nadenkwerk, afronding van bepaalde trajecten en projecten, maar ook leuke uitjes en activiteiten. Ik hobbel tussen drie scholen! Daarbij ben ik ook al bezig met de agenda voor na de zomervakantie. Met het orkest waarin ik speel zijn we aan het repeteren voor een groot concert en daarnaast ben ik ook nog bezig met de fysieke trainingen. Vergeet daarbij ook niet het gezin, familie en vrienden! Kortom, letterlijk en figuurlijk is alles even vol! Gelukkig krijg ik van heel veel dingen energie en is het goed vol te houden. 

Na een de rit kwam ik op de juiste bestemming aan en was het een topdag! En zoals ze altijd zeggen: de laatste loodjes wegen het zwaarst. Schouders eronder en gaan met die banaan!