Vanmorgen ging al vroeg de wekker want er staat een dagje Werkendam op het programma. Eind van de dag hebben we een receptie en een etentje vanuit het werk van Hans en nu ik door de staking niet naar de school in Wormer hoefde, kon ik mooi al gelijk mee. En voor mij maakt het niet uit waar ik werk, als er maar een goed WiFi-bereik is :) Dus zit ik hier op de plek van de stagiaires hard te werken. Tevens kan ik gelijk het bedrijf in werking zien. Dat praat ook weer een stuk makkelijker als we thuis aan de keukentafel zitten. Een win-win situatie dus!
Maar dan, het staken... Ik heb verschillende onderwijsmensen gesproken wat hun redenen zijn om juist wel of juist niet te gaan staken. De een geeft aan juist wel te gaan staken om zo kenbaar te maken dat de werkdruk omlaag moet, er meer handen in de klas moeten komen en dat het salaris omhoog moet. Staken door naar Den Haag te gaan of door enkel de school te sluiten. De ander geeft juist aan niet te gaan staken omdat het 'toch geen enkele nut heeft'. Weer een ander gaf de reden niet te gaan staken maar op een andere manier wel wil laat horen dat het anders moet in het onderwijs. Zij geven vandaag gewoon les, tenslotte vallen er al zoveel lessen uit door het leerkrachttekort. Maar ze hebben spandoeken gemaakt om van zich te laten horen en de kinderen gaan t-shirts beschilderen. Daarnaast willen ze aan de slag om juist te laten zien wat een baan in het onderwijs inhoud en waarom het zo leuk is! Juist om daar aandacht voor te vragen kan wellicht het leerkrachttekort opgelost worden en middels het leerkrachttekort kan de werkdruk weer worden verlaagd. 'Het onderwijs moet in een positief daglicht komen te staan', aldus de woorden van de leerkracht.
Ik ben het eens dat er extra handen in de klassen nodig zijn en ik ben het er mee eens dat er aandacht voor werkdruk moet komen. Maar ook vind ik dat de leerkracht in samenwerking met de school en het bestuur daar zelf al een eerste stap in kan gaan zetten. Wat moet er echt gebeuren in het onderwijs? Waar sta je met elkaar voor? Hoe geef je hier draai aan? Hoe kan je weer laten zien dat het onderwijs een mooi vak is? Hoe ga je om met de kostbare tijd en hoe geef je hier invulling aan? Hoe ga je om met ouders en hoe gaan ouders met de school om? De laatste vraag heeft betrekking op mij persoonlijk. Hoe ouders met de school/leerkracht omgaan en visa versa vond ik een groot deel bijdragen aan mijn gevoel van werkdruk. En ik had daar wel zo mijn ideeën over, positief gericht.
Maar ik heb nu ook het bedrijfsleven meegemaakt en ook daar had ik te maken met werkdruk. Hoort dat niet bij het werkende leven? Moet je niet soms wat extra doen om het daarna terug te krijgen? Is het juist niet die spanningsboog die het werk interessant en boeiend maakt?
En dan het salaris. Dat mag zeker omhoog, in ieder geval vind ik dat het gelijk moet worden getrokken met het voorgezet onderwijs. Over het salaris kreeg ik van de week de volgende opmerking naar mijn hoofd: 'Jij gaat vast niet staken, want als ZZP'er verdien je bakken met geld'. Ik heb de persoon uitgelegd dat er van mijn uurloon (een afgesproken uurloon vanuit het platform flexleerkracht.nl) een deel naar de belastingdienst gaat, een deel naar de verzekeringen en een deel naar een eigen opbouw van het pensioen gaat. Niet elk uur kan ik factureren en er zijn in het onderwijs behoorlijk wat dagen die uitvallen waardoor ik dus geen inkomsten heb. Het valt allemaal dus wel mee met het 'bakken met geld' verdienen. Maar ik doe nu wat ik leuk vind. Ik heb te maken met verschillende mensen, zie verschillende onderwijsvormen, ben met uitdagende opdrachten bezig en hoef enkel verantwoording aan mezelf af te leggen. Ik ben niet iemand die vijf dagen lang hetzelfde werk op dezelfde plaats met dezelfde collega's wil doen. Ik zag de hersenen van deze persoon op volle toeren draaien, want wat is nu het belangrijkst?
Ik heb een heleboel vragen gesteld en hoop dat ik daar antwoorden op kan vinden. Met recht hoop ik dat er veranderingen gaan komen in het onderwijs en dat de schoonheid van het vak weer wordt gezien. Dat er waardering komt voor alle onderwijsspecialisten, in welke vorm dan ook. De vorige keer dat er gestaakt werd, kwam er wel extra geld vrij. Dus wie weet! Maar ook dat er geïnvesteerd gaat worden in het onderwijs. Want de kinderen van nu zijn de toekomst voor later. Laten we dat niet vergeten!
Ik ben weer terug van weggeweest en geniet met volle teugen en ik hoop dat ik dit ook aan anderen kan meegeven!
Reactie plaatsen
Reacties