Volta Limburg Classic - V

Al eerder had ik aangegeven dat ik naast werkdoelen ook een aantal sportdoelen genoteerd had. Afgelopen zondag was het tijd voor het eerste sportdoel: het fietsen van de Volta Limburg Classic. Een fietstocht van 150 km door het Limburgse landschap. Dat betekende een hoop heuvels, de ene nog pittiger dan de andere. Eigenlijk had ik weinig zin in deze tocht omdat het wielrenseisoen nog maar net is begonnen maar Hans wilde deze tocht ontzettend graag rijden. En omdat we nog een weekend-weg cadeaubon in de kast hadden liggen, kreeg hij het idee om op zaterdag al weg te gaan en er een heel weekendje weg van te maken. Ik kon dus niet achter blijven en heb me laten overhalen!
Het was een prima hotel en de zaterdag hebben we ons goed vermaakt in het centrum van Maastricht. Zondagochtend vroeg hadden we met de rest vanuit de vereniging bij de start afgesproken. Gelukkig scheen het zonnetje al dus het beloofde een mooie dag te worden. Direct na de start was het gelijk aanpoten en dat bleef 150 km lang zo gaan! Een paar momenten had ik toch wel spijt dat ik me had laten overhalen! Toen twee personen uit ons groepje op een bepaald punt afsloegen zodat ze iets minder kilometers zouden rijden heb ik even getwijfeld. Maar als ik ergens aan begin, maak ik het af ook. Dus ik ging door om met de rest van de mannen de 150km uit te rijden. En dat lukte! Bij de finish werd een mooie medaille omgehangen en zagen we ook weer de twee verloren schapen. En wat bleek: de route was vanaf dat punt niet veel korter geweest! De 150km-tocht had ergens anders al een extra lus ten opzichte van de 120km-tocht gemaakt! Dus zou had iedereen toch zo rond de 150km in de benen! Een goed begin van het wielerseizoen! En weer een vinkje achter een doel!
Het is heerlijk als je doelen stelt en ze ook behaald. Soms gaat het makkelijker dan de andere keer maar om er even bij stil te staan is belangrijk. Zo heb ik vanmorgen tijdens de ambulante begeleiding van een meisje de stand van zaken bekeken en de gestelde doelen tot nu toe geëvalueerd. We zijn er nog niet maar gelukkig hebben we nog tijd om ze te gaan behalen. We werden er allebei blij van toen we merkten dat we op de goede weg zitten. 

Maandagochtend viel het gelukkig mee met de spierpijn en kon de werkweek weer beginnen. Deze week zit ik redelijk vol. Ik kreeg er nog een observatie-opdracht bij maar voor de vrijdag is het nog rustig. Nu loopt het tegen de mei-vakantie aan en vindt deze vrijdag op veel scholen de Koningsspelen plaats. Mijn stressniveau schoot even omhoog: geen werk is geen geld maar ook ben ik altijd bang dat ik me ga vervelen maar ook de gestelde doelen niet ga halen. Maar al snel kon ik het relativeren. Ik heb behoorlijk wat administratie om bij te werken, van de observatie moet ik een verslag schrijven en ook moet ik nog contact hebben met bepaalde personen. Tevens wil ik me nog gaan verdiepen in andere mogelijkheden waar ik wat mee kan en en wil doen. Bijvoorbeeld nog iets met sport, het mensen in beweging brengen (en houden) maar ook wil ik eigenlijk nog iets doen met het geven en verzorgen van trainingen! Ook heeft een grote vogel een behoorlijk spoor op mijn raam achter gelaten en mijn auto moet voor een niet-werkende sleutel naar de garage. Daarnaast staat het Corso-weekend voor de deur dus er is één en al gezelligheid in en rondom Lisse. Ik moet dus erg mijn best doen om me te gaan vervelen! En wat ik ook niet moet vergeten: ik ben pas zes weken bezig. Tijd genoeg nog om de doelen te halen!